«فخررازی» در تفسیر کبیر خود در ذیل آیه ابلاغ (۶۷ سوره مائده):
یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ
ای پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملا (به مردم) برسان و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده ای و خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم نگاه می دارد، و خداوند جمعیت کافران (لجوج) را هدایت نمی کند.
چنین می نویسد:
«همین وجه از وجوهی که مفسران در شأن نزول این آیه یادآور شده اند، این است که آیه تبلیغ در فضیلت علی بن ابیطالب (ع) نازل شده است و هم زمان با نزول این آیه، رسول اللَّه (ص) دست علی (ع) را گرفته و فرمود:
«کسی که من مولای اویم، علی(ع) مولای اوست. پروردگارا دوست او را دوست، و دشمنش را دشمن بدار و هنگامی که عمر با حضرت علی(ع) ملاقات کرد گفت:
هنیئاً لَکَ یابن ابیطالب اَصْبَحْتَ مولای و مولی کلُّ مومنٍ و مومنهٍ؛
گوارا باد بر تو ای پسر ابوطالب!که مولای من و مولای همه مردان و زنان مؤمن هستی.
فخررازی در ادامه می گوید: این وجه در شأن نزول آیه ابلاغ از ابن عباس، براء بن عازب و محمد بن علی (ع) نقل شده است.(۱)
(۱) تفسیر فخر رازی، ذیل آیه ۶۷ سوره مائده.