بررسی مفهوم عبادت از نظر وهابیت

وهابیت
بازدید: 165

در آیین وهابیت، هر نوع خضوع و خشوعی، به معنای عبادت گرفته شده و هر کس در برابر غیر خدا چنین کند، مشرک است! اینان درخواست حاجت و شفاعت از پیامبران، پیشوایان دین و افراد صالح، همچنین تعظیم و تکریم صاحب قبر و یاری خواستن از رسول گرامی (ص) و اهل‏ بیت آن حضرت را عبادت پنداشته، حکم کفر و شرک بر این عده جاری می‏ کنند!
خضوع و اظهار ذلت، البته معنای لغوی «عبادت» است،(۱) اما از آن‌جا که قرآن شریف خضوع و خشوع را در موارد غیر خداوند نیز به کار برده و به آن امر کرده است، این معنا نمی‏تواند درباره «عبادت» صحیح باشد. مانند آن‌جا که قرآن شریف می‏فرماید: «واخفض لهما جناح الذّلّ من الرّحمه؛(اسرا ۲۴) و از سر مهربانی، بال فروتنی بر آنان – والدین – بگستر».
هم‏چنین درباره سجده فرشتگان بر آدم می‏فرماید: «واذ قلنا للملائکه اسجدوا لادم فسجدوا الاّ ابلیس أبی و استکبر و کان من الکافرین،(بقره ۳۴) و چون فرشتگان را فرمودیم: “برای آدم سجده کنید”، پس به جز ابلیس که سر باز زد و کبر ورزید و از کافران شد، – همه – به سجده درافتادند». و نیز فرمود: «فسوف یأتی اللّه بقوم یحبّهم و یحبّونه أذلّه علی المؤمنین أعزّه علی الکافرین؛(مائده ۵۴) به زودی خدا گروهی – دیگر – را می‏آورد که آنان را دوست می‏دارد و آنان – نیز – او را دوست دارند. اینان با مؤمنان، فروتن – و – بر کافران سرفرازند.»
عبادت معنایی فراتر از آن چه وهابیان می‏پندارند دارد و در اصطلاح قرآن و حدیث به معنای خضوع و اظهار ذلت و ستایشی است که با اعتقاد به «اله» بودن و ربوبیت کسی که برای او خضوع کرده، همراه باشد.(۲) و چنان‏چه در آیات مذکور، اعتقاد به الوهیت و ربوبیت در ذلت و فروتنی در نظر گرفته شود، این عمل شرک است و عبادت غیر خدا محسوب می‏گردد: «ذلکم الله ربکم لا اله الا هو خالق کلّ شی‏ء فاعبدوه؛(نعام، ۱۰۲) این است خدا، پروردگار شما؛ هیچ معبودی جز او نیست، آفریننده هر چیزی است. پس او را بپرستید.» در این آیه شریفه، عبادت، از شؤون خالقیت – علاوه بر الوهیت و ربوبیت – شمرده شده است.
عبادت و پرستش، از احساس بندگی سرچشمه می‏گیرد؛ این‌که انسان خود را مملوکِ کسی بداند که او مالک وجود و هستی، موت و حیات، رزق و روزی است و اختیاردار وضع قوانین و اداره زندگی دنیا و آخرت است. یعنی اعتقاد به «ربوبیت» را بر زبان خویش جاری کند و در عمل خویش با خضوع و خشوع آن را نشان دهد. چنین فردی بی‏شک عبادت کرده است. کدام یک از مسلمانان که مهر تکفیر وهابیت بر او خورده است، به ربوبیت، الوهیت و خالقیت نبی‏ اکرم (ص) و صاحبان قبور اعتقاد دارد؟!تفکر وهابی (متعصب) بر این عقیده است: چنان‌چه خداوند نیز به بنده خود دستور زیارت و توسل بدهد، – نعوذ باللّه – دستور به شرک در عبادت داده است و این ضرری به آن‌چه ما می‏گوییم، نمی‏رساند! تعظیم و تکریم کعبه و سنگ حجرالاسود و قرآن کریم و… که توسط خود اینان صورت می‏گیرد، عبادتی است که خداوند خود دستور داده است! و یا می‏گویند: سجده فرشتگان بر آدم و سجده برادران یوسف بر یوسف که در قرآن آمده است، پرستش یا عبادت نیست، چون به دستور خدا صورت گرفته بود! غافل از آن که «انّ الله لا یأمر بالفحشاء أتقولون علی الله ما لا تعلمون -بی‌گمان، خدا به کار زشت فرمان نمی‌دهد. آیا چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید؟ اعراف، ۲۸

پی نوشتها:
(۱) راغب اصفهانی، مفردات، ماده عبد.
(۲) ر.ک: محمد جواد بلاغی، آلاء الرحمان، ج۱، ص۵۷؛ امام خمینی (ره)، کشف الاسرار، ص۲۹؛ ناصر مکارم شیرازی، وهابیت بر سر دو راهی، ص۹۸ و ۹۹؛ جعفر سبحانی، آیین وهابیت، ص۱۹۲ و ۱۹۷.

برچسب ها: عبادت, وهابیت
نوشتهٔ بعدی
ابوبکر، صدیق اکبر!
نوشتهٔ پیشین
حب و بغض اهل بیت (ع)

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.