بر خلاف شیعه که اعتقاد به امامت امام علی (ع) را از کتب و روایات صحیح اهل سنت استنباط می کند، اهل سنت هیچ روایت صحیح السندی راجع به خلافت جناب ابوبکر و عمر و عثمان در کتب خودشان ندارند!
قویترین روایتی که بعضا برخی از برادران اهل سنت بدان استناد می کنند این روایت می باشد:
عَلَیْکُمْ بِسُنَّتِی وَسُنَّهِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِینَ بَعْدِی تَمَسَّکُوا بِهَا(۱)
ببینیم محکمترین دلیل اهل سنت از لحاظ اعتبار نزد علمای خودشان چقدر قابل استناد است:
این حدیث با شش سند در کتب اهل سنت که در تمام روایات مذکور روایت به شخصی به نام عرباض به ساریه ختم می شود.
وى از اهل صفّه بود، در شام سکونت داشت.
او از محبین معاویه می باشد. تا جایی که از زبان رسول الله چنین نقل کرده است:
رباض بن ساریه سلمى مى گوید: ماه رمضان بود. رسول خدا صلى اللّه علیه وآله، ما را به سحرى دعوت مى کرد، از آن حضرت شنیدم که مى فرمود: بیایید به سوى غذاى مبارک.
سپس شنیدم که مى فرمود: خدایا! حساب و کتاب را به معاویه بیاموز و او را از عذاب، نجات بخش(۲)
و این روایت قطعا کذب محض هست. زیرا قبلا نمونه هایی از نفرین های پیامبر در مورد معاویه و افعال معاویه را بیان کردیم.
اما به بررسی دیگر رجال روایت می پردازیم:
در تمام شش سند در کتب اهل سنت راویانی روایات مذکور یا دچار ضعف و تدلیس هستند یا نسبت به علی بن ابیطالب عداوت دارند.
ولید بن مسلم:
یکی از راویان روایت مذکور کسی نیست جز ولید بن مسلم علمای رجال اهل سنت در مورد او چنین گفته اند.
الولید و ربما دلس عن کذابین(۳)
کان الولید بن مسلم یحدث حدیث الاوزاعی عن الکذابین ثم یدلسها عنهم(۴)
نتیجه: ولید بن مسلم شخص مدلسی است. پس طبق رجال اهل سنت کلامش حجت نیست
یحیی بن ابی کثیر:
ذکره العقیلی فی کتابه و لهذا اوردته. فقال ذکر بالتدلیس
عن ابن حبان کان یدلس فکما روی عن انس فقد دلس عنه لم یسمع من انس و لا من صحابی(۵)
نتیجه: یحیی هم شخص مدلسی است. پس کلامش حجت نیست.
ثور بن یزید:
انه کان قدریا و کان جده قتل یوم صفین مع معاویه فکان ثور اذ ذکر علیا قال: لا احب رجلا قتل جدی…(۶)
نتیجه: این شخص از دشمنان علی بن ابیطالب می باشد. و نباید کلامش حجت باشد.
معاویه بن صالح:
قال ابوحاتم: لا یحتج به(۷)
عمرو بن ابی سلمه التینسی:
قال ابوحاتم: لایحتج به و قال الساجی: ضعیف(۸)
نتیجه بحث:
روشن شد که یکی از قویترین مستندات اهل سنت از حیث سندی ضعیف می باشد و نمی تواند حجت باشد.
پی نوشتها:
(۱) مسند احمد، ج ۴، ص ۱۲۶ – مستدرک الصحیحین للحاکم النیشابوری، ج ۱، ص ۹۶
(۲) مسند احمد ج ۵، ص ۱۱۱ حدیث ۱۶۷۰۲، عرباض بن ساریه
(۳) میزان الاعتدال ج ۴، ص ۳۴۷
(۴) تهذیب التهذیب ج ۱۱، ص ۱۳۵
(۵) تهذیب التهذیب ج ۱۱، ص ۲۳۵
(۶) تهذیب التهذیب ج ۲، ص ۲۱
(۷) میزان الاعتدال ج ۴، ص ۱۳۵
(۸) میزان الاعتدال ج ۳، ص ۲۶۲