شجاعت و صلابت امام حسن (علیه السلام) در چند مورد خلاصه نمیشود، بلکه در جای جای زندگی آن امام، این حالت جاری و ساری است. یکی از مواضع قابل توجه در این مسئله، حضور امام در مجلس معاویه و همفکرانش میباشد. وقتی اطرافیان معاویه گمان کردند که با حضور امام حسن (علیه السلام) در محفلشان میتوانند ایشان را تحقیر کنند، به دعوت آن حضرت توسط معاویه اصرار کردند. سپس امام تنها و بدون حامی، به مجلس آنان حاضر شد و در ابتدا همه به امیر المومنین (علیه السلام) ناسزا گفتند و به ایشان اتهامات عجیبی زدند. یکی از این افراد، عمرو بن عثمان بود. او گفت:
«من هرگز چنین روزی را نمیدیدم که بعد از قتل عثمان بن عفان که خلیفه بود، احدی از فرزندان عبد المطلب در روی زمین باقی باشد، در حالی که عثمان فرزند خواهر آنان بود و جایگاه با فضیلتی در اسلام و مقام و منزلت مخصوصی نزد پیغمبر خدا داشت. چه بد کردند که کرامت خدا را مراعات ننموده و خون وی را از سر سرکشی و فتنه و حسودی ریختند، آنها طالب چیزی بودند که شایستگی آن را نداشتند، با آن همه سوابق و منزلتی که عثمان نزد خدا و رسولش و اسلام داشت! وای! این چه ذلتی است که حسن و دیگر فرزندان عبدالمطلب که قاتلان عثمان هستند بر روی زمین راه بروند و عثمان در خون خویشتن غلطان باشد …»
✍🏻 امام حسن (علیه السلام) پاسخ دادند:
«تو ای عمرو بن عثمان! به خاطر حماقتی که داشتی نمیتوانستی پی به رفتارهای زشت معاویه ببری. مَثَل تو نظیر آن پشهای است که به درخت خرما گفت: مراقب باش که من میخواهم از بالای تو پایین بیایم. و درخت خرما در جوابش گفت: من اصلا متوجه بالا آمدن تو نشدم، تا چه رسد به اینکه پیاده شدن تو برای من مشقتی داشته باشد! به خدا قسم من فکر میکنم به نفع تو نیست با من دشمنی کنی تا چه رسد به اینکه برای من مشقت و زحمتی داشته باشد. اکنون جواب سخنانی را که گفتی خواهم داد. آیا علت اینکه تو به علی ناسزا میگویی، به دلیل نقصی است که در حسب و نسَب اوست!؟ یا اینکه وی را از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) دور میدانی؟ یا اینکه به سبب رفتار بدی است که در دین اسلام داشته است؟ یا اینکه به ظلم و ستم حکم کرده است؟ یا اینکه به دنیا رغبت داشته است؟ اگر تو یکی از اینها را بگویی دروغ گفتهای …» (بحارالأنوار، جلد ۴۴ صفحه ۷۹)
حرفهای امام مثل تیغ بر قلب حاضران نشست. عمرو بن عثمان سرش را پایین انداخت و هیچ جوابی نداشت. معاویه هم فهمید که بازی را باخته است …