دین اسلام و مسأله تبعیض

والدین ممکن است آگاه نباشند که رفتار تبعیض‌ آمیز چه پیامد های عمیقی هم در کودکی و هم در بزرگسالی فرزندانشان دارد.
جانبداری والدین (Parental Favouritism) رفتاری شایع است و می‌تواند بسیار مضر باشد. این رفتار در حدود ۶۵ درصد از خانواده ها دیده می‌شود و در بسیاری از فرهنگ‌ها شناسایی شده و مورد مطالعه قرار گرفته است.
جانبداری والدین می‌تواند بر سلامت فرزندان از دوران کودکی گرفته تا میانسالی و پس از آن تأثیر نامطلوبی داشته باشد. این رفتار عامل مهمی در طیف وسیعی از مشکلات عاطفی در نظر گرفته می‌شود و روانشناسان نامی نیز برای آن انتخاب کرده‌اند: «رفتار ناهمسان والدین»
طرفداری والدین همچنین ممکن است اثرات جانبی بر سلامت عاطفی داشته باشد و موجب مشکلات غیر مستقیم دیگر شود. برای مثال، پژوهش‌ های انجام‌ شده در چین نشان داده است جانبداری والدین عامل اعتیاد به تلفن همراه در نوجوانان است.
14 قرن پیش دین مبین اسلام و کتاب آسمانی قرآن کریم به این موضوع بسیار مهم اشاره و بر رعایت آن تاکید نموده و این موضوع در رفتار و سخن راهنمایان دین بروز و ظهور پیدا کرده است.
امام جعفر صادق (علیه السلام) از  پدرشان امام محمد باقر (علیه السلام) روایت می فرمایند:
به خدا سوگند، من محبتهایی را در حق بعضی از فرزندانم انجام می دهم با این که می دانم شایسته آن نیستند، بلکه دیگر فرزندانم شایسته و مستحق آن مهربانی ها و محبت‌ ها هستند؛ همچون: در آغوش گرفتن، روی زانو نشاندن، بوسیدن و اظهار محبت و مهربانی کردن به آنها.
این برخورد یکسان من با آن ها به خاطر آن است که حسادتی که برادران حضرت یوسف (علیه السلام) در حق او روا داشتند، در بین فرزندان من ایجاد نشود.
خداوند حکیم داستان حضرت یوسف (علیه السلام) را به عنوان درس و تذکر بیان کرده است تا حسادت و کینه در خانواده‌ها و جامعه ما نباشد و آنچه بر سر یوسف (علیه السلام) آمد، برای فرزندان و برادران ما پیش نیاید.
(مستدرک الوسائل، جلد ۱۵، صفحه ۱۷۱ | تفسیر عیاشی، جلد دوم، صفحه ۱۶۶)