معرفت حضرت ام البنین (س) به امام زمانش

ام‌ البنین با نام فاطمه‌ بنت‌ حزام، یکی از همسران حضرت امیر المومنین علی (علیه‌ السلام) و مادر حضرت عباس (علیه‌ السلام) است. ایشان از بانوان مؤمن و عارف به مقام اهل بیت (علیهم السلام) بود و در علاقه و محبت به آنها، همواره پابرجا ماند.
در مقام بیان محبت او به خاندان رسالت، همین بس که وقتی بشیر قبل از کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به مدینه وارد شد و خبر شهادت فرزندانش را به آن بانو رساند، او از بشیر فقط درباره امام حسین (علیه‌ السلام) سوال کرد. بشیر خبر شهادت یک یک فرزندانش را می داد؛ اما او بعد از شنیدن خبر شهادت هر کدام، از احوال امام حسین (علیه‌ السلام) می پرسید و می گفت:
«مرا از اباعبد اللّه (علیه‌ السلام) خبر ده؛ اولاد من و آنچه زیر آسمان است، به فدای ابا عبد اللّه (علیه‌ السلام) باد». وقتی خبر شهادت امام را شنید، گفت: «رگ های قلبم پاره شد». (تنقیح المقال جلد ۳، صفحه ۷۰)
این سخنان، نشان دهنده محبت ایشان به اهل بیت (علیهم السلام) و قدر و منزلت والای آن بانوست و نیروی ایمان و شدت پیروی او را از ولی زمان خود نشان می دهد.
مرحوم آیت الله مامقانی در ذیل این بیان ام البنین (علیها السلام) می نویسد:
«این شدت علاقه، کاشف از علو مرتبه او در ایمان، و قوت معرفت او به مقام امامت است که شهادت چهار جوان خود را که نظیر ندارند، در راه دفاع از امام زمان خویش سهل و آسان می شمارد.» (مامقانی، جلد ۲، صفحه ۱۴۸)