یکی از رویدادهای مهم غزوه خندق، مبارزه امیر المومنین (علیه السلام) با عمرو بن عبدود، قهرمان معروف قریش، بود. عمرو، مردی شجاع و توانا، به تنهایی به سمت لشکر مسلمانان آمد و مبارز طلبید. همه از مواجهه با او فرار کردند، اما امیر المومنین علی (علیه السلام)، پس از یک مبارزه شدید، او را شکست داد و کشت.
حدیث “ضربه حضرت علی (علیه السلام) در روز خندق برتر از عبادت انس و جن تا روز قیامت است” به همین مساله اشاره دارد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) این ضربه شجاعانه را به عنوان فضیلتی والا ستودند که نشان‌دهنده ارزش الهی و معنوی این عمل است. ایشان این ضربه را به دلیل تاثیر آن در نجات امت اسلامی و دفع خطر نابودی، فراتر از عبادت‌های طولانی دانستند.
عبادت دو ثقل، یعنی هر جنی که از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت عبادت کرده و هر انسانی که از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت عبادت کرده است. امام صادق (علیه السلام) در این باره می‌فرمایند عبادت جعفر بن محمد، جزوی از همین عبادت ثقلین است، به این معنا که عبادت من را هم به عبادت ثقلین اضافه کنید! ضربت امیر المومنین (علیه السلام) دارای خلوص بود و فقط برای رضای خداوند متعال ضربت زدند، نه برای خلق و نه برای تشویق دیگران.
این حدیث در منابع متعدد شیعه و اهل تسنن نقل شده است. از جمله منابع اهل تسنن می‌توان به سنن الترمذی جلد ۵، صفحه ۶۳۸، مستدرک حاکم، جلد ۳، صفحه ۱۳۹ و ار منابع شیعه به بحار الانوار، جلد ۲۰، صفحه ۳۵۰ و همینطور مناقب آل ابی طالب، جلد ۲، صفحه ۲۸۰ اشاره کرد.