الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللهِ ألا بِذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (۱)
آنها کسانی هستند که ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشید با یاد خدا دلها آرامش مییابد!
روى الفقیه الشافعی جلال الدین (السیوطی) فی تفسیره، عند تفسیر هذه الآیه الکریمه قال: وأخرج ابن مردویه عن علی (رضی الله عنه) أن رسول الله (صلى الله علیه وآله) لما نزلت هذه الآیه (ألا بذکر الله تطمئن القلوب)، قال:
ذاک من احب الله و رسوله و احب اهل بیتى صادقاً غیر کاذب، واحب المؤمنین شاهداً و غائباً، الا بذکر الله یتحابون (۲)
فقیه شافعی مذهب، جلال الدین سیوطی از حضرت على (ع) نقل می کند که:
هنگامى که آیه فوق نازل شد، رسول خدا فرمود:
مقصود از این آیه کسى است که خدا و رسولش و اهل بیت مرا به راستى دوست داشته باشد و هم چنین مؤمنان را چه حاضر و چه غائب دوست داشته باشد، آگاه باشید که این ها با یاد خدا دوست داشته مى شوند.
پی نوشتها:
(۱) سوره مبارکه رعد آیه ۲۸
(۲) تفسیر درالمنثور: ج۴ ص۵۸ – فتح القدیر: ج ۳، ص ۸۲ – المیزان: ج ۱۱، ص ۳۶۷