دشمنی وهابیت با اهل بیت(علیهم السلام) ۱

وهابیت
۱ دیدگاه
بازدید: 381

وهابی ها و به ویژه ابن تیمیه، به حدی با اهل بیت رسول خدا(علیهم السلام) و به خصوص با امام علی(علیه السلام)دشمنی و خصومت دارند که در راستای ابراز این کینه توزی و دشمنی، اموری را به علی بن ابیطالب(علیه السلام) نسبت داده که حتی برای دشمنان معروف آن حضرت قابل پذیرش نیست.

  • ابن تیمیه پایه گذار عقاید وهابیت می گوید:
علی نیز ستمکار بود. او برای ریاست بر مردم می جنگید. زیرا کسی که به خاطر ریاست و اطاعت مردم انسان ها را بکشد و روی زمین، گردن کشی کرده، فساد ایجاد کند، این همان کاری است که فرعون می کرد.( منهاج السنه، ج۴، ص۳۸۹)
وهابی ها امام علی(علیه السلام) را در خون ریزی و قدرت طلبی به فرعون تشبیه می کنند در حالی که در حدیثی، از طریق شیعه و سنی، نقل شده که پیامبر خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام)فرمود:
«انا حرب لمن حاربتم و سلم لمن سالمتم»( المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۶۱؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ص۵۲)
با هر کسی که شما بجنگید، من نیز در جنگم و با کسی که در صلح و آشتی باشید، من هم در صلح و آشتی خواهم بود.
“جصاص” بعد از ذکر این حدیث می گوید: “کسی که با آنان بجنگد، استحقاق اسم محارب با خدا و رسول(صلّی الله علیه و آله و سلّم) را دارد، هر چند مشرک هم نباشد”.( احکام القرآن، جصاص، ج۴، ص۵۱)
  • ابن تیمیه درباره امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و یاران او مطالبی را بیان داشته است که قلب هر مسلمانی را به درد می آورد. او می گوید:
«کسانی که علی را قدح کرده و او را لعن نموده و کافر و ظالم قرار داده اند، مثل خوارج، اموی ها و مروانی ها، همگی از اهل اسلام و معتقد به شعائر اسلامی و عاملین به آن بوده اند. اما منزهین و یاران علی، همگی از اهل ردّه و کفرند.» (منهاج السنه، ج۵، ص۹)
حال آنکه هیثمی در “مجمع الزوائد” و دیگران از ابن عباس نقل نموده اند که پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) درباره امام علی(علیه السلام) فرمود:
«لا یحِبُّکَ اِلا مُؤمِن، وَلا یبغِضُکَ اِلا مُنافِق، مَن اَحَبَّکَ فَقَد اَحَبَّنی، وَمَن اَبغَضَک فَقَد اَبغَضَنی…»( مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۳۳)
تو را جز مؤمن، دوست ندارد و جز منافق، دشمن ندارد؛ کسی که تو را دوست داشته باشد، مرا دوست دارد و کسی که تو را دشمن بدارد، من را دشمن داشته است.​
  • ابن تیمیه می گوید:
کسی که خلیفه دوم را کشت کافری بود که با اسلام و پیامبر و امت اسلامی دشمنی داشت و این عمل وی نیز از روی دشمنی با اینان بوده است. (منهاج السنۀ النبویه ، ج ۷ ص ۱۵۳)

حال آنکه زمانی که نوبت به قاتل حضرت علی (علیه اسلام) می رسد که به اعتقاد اهل سنت چهارمین خلیفه پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) می باشد، می گوید:
«آن کسى که على(علیه السلام) را کشت، اهل نماز و روزه بود و قرآن مى خواند و معتقد بود که کشتن على(علیه السلام) مورد رضایت خدا و پبامبر است و این کار را به خاطر به دست آوردن محبت خدا و پیامبر انجام داد، اگر چه در این عقیده دچار گمراهى شده بود.» (منهاج السنه النبویه ، ج ۷ ص ۱۵۳ )

این سخنان ابن تیمیه عملاً فریادی بلند ولی مخفی در میان کلمات و سخنان اوست که به همه مسلمانان ندا می دهد: چگونه به شما بفهمانم که من از علی(علیه اسلام) متنفرم و با او دشمن هستم ؟!

برچسب ها: ابن_تیمیه, امام_علی, اهل_سنت, دشمن_اسلام, علی, وهابیت
نوشتهٔ بعدی
آیه ۱۰۰ سوره توبه عدالت همه صحابه را ثابت نمی کند (قسمت دوم)
نوشتهٔ پیشین
آیه ۱۰۰ سوره توبه عدالت همه صحابه را ثابت نمی کند (قسمت اول)

نوشته های مرتبط

۱ دیدگاه. دیدگاه جدید

  • مسعود آسیوندزاده
    ۱۳۹۷-۱۲-۱۷ ۱۰:۵۱

    چیزی به تحقق وعده ی نهایی یعنی ظهور منجی نمانده و مقاومت اسلامی با محوریت جمهوری اسلامی به بهترین شکل بستر ظهور را مهیا می کند و نشر معارف اهل بیت در کل جهان از مرکزیت قم طبق وعده الهی با سرعت در حال وقوع است و دشمنان قسم خورده کاملا درحال منزوی شدن هستند

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.