ابوحامد محمد غزالی معروف به امام محمد غزالی از عالمان صوفی اهل سنت است که به خاطر مقامات علمی که نزد اهل سنت دارد، به وی لقب “امام” داده اند.
جالب است نظر وی درباره امام حسین (ع) و کسانی که بر شهادت ایشان عزاداری کرده و روضه خوانی می کنند:
یحرم علی الواعظ و غیره روایه مقتل الحسین و حکایته و ما جری بین الصحابه من التشاجر و التخاصم فانه یهیج بغض الصحابه و الطعن فیهم و هم اعلام الدین و ما وقع بینهم من المنازعات فیحمل علی محامل صحیحه و لعل ذلک لخطاء فی الاجتهاد لا لطلب الریاسه و الدنیا کما لا یخفی (۱)
روایت کردن چگونگی شهادت حسین و حکایت کردن آنچه میان صحابه در این بین گذشته بر واعظ و غیر واعظ، حرام است، چرا که این کار کینه ی صحابه و طعن زدن بر آنها را تهییج می کند، در حالی که آنها بزرگان و اعلام دین هستند و آنچه که از منازعه ها و درگیری ها میانشان رخ داده است، حمل به صحت می شود و شاید که این زد و خوردها از سر اشتباه در اجتهاد بوده نه از سر ریاست طلبی و دنیا خواهی همچنان که پوشیده نیست.
چنانکه ملاحظه می شود جناب غزالی به صراحت و جسارت، فتوا به تحریم روایت عاشورا داده است. در این فتوای باطل، غزالی مرتکب سه تحریف بزرگ شده است که ما آنها را به عنوان پرسش از برادران اهل سنت مطرح می کنیم:
۱– یزید را از صحابه و اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله قلمداد کرده است! آیا به نظر اهل سنت یزید از صحابه می باشد؟
۲- یزید را که به قول ابوالحسن مسعودی، نویسنده ی تاریخ مروج الذهب، از فرعون هم ستمگرتر و بدتر بود (۲)، در ردیف «اعلام دین» جای داده است! آیا یزید نزد اهل سنت از اعلام و بزرگان دینشان است؟
۳- ظالم و مظلوم (یزید و امام حسین علیه السلام) را در یک ردیف قرار داده و به اقدام هر دو، عنوان «اشتباه در اجتهاد» داده است! آیا می توان با همین دو کلمه (اشتباه در اجتهاد)، شهادت امام حسین (ع) و اصحاب باوفایشان را توجیه کرد؟ اگر امروز مسلمانی، مسلمان دیگر را با ادعای اجتهاد بکشد عقلای عالم چه حکمی می کنند؟ و آیا این مساله مخالف با صریح آیه قرآن نیست که:
وَمَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّـهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا (۳)
و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالی که جاودانه در آن می‌ماند؛ و خداوند بر او غضب می‌کند؛ و او را از رحمتش دور می‌سازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است.
شاید هم یزید عمداً امام حسین(ع) را نکشته و این اتفاق سهوی روی داده است!
شاید هم کلّ مساله عاشورا افسانه ای بیش نیست و ساخته پرداخته روافض می باشد، دقیقا مانند “افسانه شهادت حضرت زهرا(س)” !!!
تفکر کنیم …
پی نوشتها:
(۱) الصواعق المحرقه على أهل الرفض والضلال والزندقه، ص ۲۲۳
(۲) مروج الذهب، ج ۳، ص ۶۹ – ۶۸
(۳) سوره نساء آیه ۹۳
می توانید مطلب فوق را استماع کنید :