از برادران اهل سنت می پرسیم: آیا صحیح است که مى گویند جمع کثیرى از صحابه و تابعین پا را مسح مى کشیده و بعضى آن را واجب مى دانستند، همانند حضرت على و عبداللّه بن عباس و عکرمه و أنس بن مالک و شعبى و حسن بصرى و محمد باقر ـ رضى الله عنهم ـ؟؟
چنانکه ابن حزم و فخر رازى و ابن قدامه و دیگران به این موضوع اشاره کرده اند.
پس چرا اصرار بر شستن پا داریم؟! و اگر کسى این کار را انجام ندهد، وضوى او را باطل مى دانیم؟!
یعنى أنس بن مالک که بیش از ده سال خادم رسول اللّه ـ صلى الله علیه و سلم ـ بود هنگامیکه مى گوید: مسح پا واجب است او اصرار بر اشتباه دارد؟ حضرت على که سى سال همراه پیامبر اکرم بود (و مصاحبتش با پیامبر ـ صلى الله علیه و سلم ـ) از همه صحابه ـ رضى الله عنهم ـ بیشتر بود، اصرار بر اشتباه دارد؟
به این مستندات دقت کنید:
1- ابن حزم مى گوید: «وقد قال بالمسح على الرجلین جماعه من السلف منهم على بن ابیطالب، وابن عباس، والحسن، وعکرمه، والشعبی، وجماعه غیرهم. وهو قول الطبری». المحلى ۲: ۵۶
2- الرازى: «اختلف الناس فی مسح الرجلین وفی غسلهما، فنقل القفّال فی تفسیره عن ابن عباس وأنس بن مالک و عکرمه والشعبی وأبی جعفر الباقر: إنَّ الواجب فیهما المسح و هو مذهب الامامیه من الشیعه».التفسیر الکبیر ۱۱:۱۶۱
3- ابن قدامه: «غسل الرجلین واجب فی قول اکثر أهل العلم… وروی عن علی: أنه مسَحَ على نعلیه وقدمیه، ثم دخل المسجد فخلع نعلیه، ثم صلّى».
4- «وحکى عن ابن عباس: أنه قال: ما أجد فی کتاب اللّه الا غسلتین ومسحتین».
5- «وروی عن أنس بن مالک: أنه ذکر قول الحجاج: إغسلوا القدمین ظاهرهما و باطنهما… فقال أنس صدق اللّه وکذب الحجاج وحکى عن الشعبی أنه قال الوضوء مغسولان وممسوحان ولم یعلم من فقهاء المسلمین من یقول بالمسح على الرجلین غیر من ذکرنا…». المغنی ۱:۱۳۲