با توجه به احادیث و روایاتی که در متون اهلسنت مبنی بر محبت اهلبیت(علیهم السلام) تأکید شده، ممکن نیست یک مسلمان و کسی که خود را پیرو سنت پیامبر می داند، با اهلبیت ایشان دشمنی بورزد. این مطلب برای شیعیان ثابت است که اهل سنت محبت و دوستی اهلبیت(علیهم السلام) را فرض دانسته و محبت آن بزرگواران را در دل دارند و هرگز با آنان دشمنی را روا نمیدارند چنانکه امام شافعی و سایر ائمه اهل سنت نیز بارها و بارها به این مساله تاکید نموده اند.
در این بین گروهی وجود دارد که خود را منتسب به اهل سنت می داند اما تفاوت اساسی با آن دارد. این فرقه ضاله که نواصب نامیده می شود با اهلبیت(علیهم السلام) شدیدا دشمنی میورزد. ناصبی، در اصطلاح به کسی که با امام علی و اهلبیت(علیهم السلام) دشمنی داشته باشد، اطلاق شدهاست.
وهابیت تکفیری اصلی ترین مصداق برای نواصب می باشند که سرکردگان این گروه ضاله یعنی ابن تیمیه حرانی و محمد ابن عبدالوهاب بغض اهل بیت علیهم السلام را دارند و در حقیقت محب دشمنان اهل بیت علیهم السلام یعنی بنی امیه می باشند.
حسن السقاف(عالم اهل سنت شافعی مذهب) در بخشی از تعلیقات خود بر کتاب «دفع شبهه التشبیه بأکف التنزیه» می نویسد :
« وقد فشا النصب بین الحنابله وهو بغضهم لآل البیت أو عدم احترامهم لهم وموالاه طائفه معاویه أو الدفاع عنها بالحجج التی هی أوهن من بیت العنکبوت، ویأبى الله إلا أن یتم نوره، ونحن نجد فی هذه الأیام من یفتخر بالإنتساب لآل النبی وخصوصا لسیدنا الحسن والحسین إبنی سیدنا علی والسیده فاطمه علیهم السلام والحمدلله تعالى، ولا نجد من یفتخر بالإنتساب إلى معاویه وذریته، وذلک فضل الله یؤتیه من یشاء. »
ناصبی گری در بین حنابله انتشار و گسترش یافته است و منظور از آن بغض نسبت به اهل بیت علیهم السلام یا عدم احترام به آنان و موالات نسبت به گروه معاویه یا دفاع از آن ها با ادله ای که از خانه عنکبوت هم سست تر است و خداوند نمی گذارد تا نور او را خاموش گردانند بلکه نورش را به حد اعلای کمال می رساند و ما در این روزها می بینیم کسانی وجود دارند که به انتسابشان به خاندان پیامبر به خصوص سرورمان حسن و حسین دو پسر سرورمان علی بن ابی طالب و سرورمان فاطمه علیهم السلام افتخار می کنند و سپاس از آن خداست و ما کسی را نمی بینیم که به دلیل انتساب به معاویه و خاندان او افتخار کند و این فضل خداوند است و آن را به هرکس که بخواهد عطا می کند.