فرض می‌کنیم که رسول خدا (ص) در غدیر خم، به دلیل نزاع و مخاصمه عده‌ای از اصحاب با امیرمؤمنان (ع) بر سر تقسیم غنائم در جنگ یمن، اعلام کرده است که کسی از این به بعد، حق ندارد با او دشمنی کند و همگان وظیفه دارند همان‌گونه که مرا دوست دارند، او را نیز دوست داشته باشند. (تعبیر اهل سنت از غدیرخم و شبهه جیش یمن)
بر اساس روایات اهل‌سنت، ابوبکر در آخرین لحظات عمر خود، از هجوم به خانه فاطمه‌زهرا (س) اظهار تأسف کرده است. بسیاری از بزرگان اهل سنت نقل کرده‌اند که خلیفه اول در دیدار با عبد الرحمن بن عوف گفت:
إِنِّی لا آسَى مِنَ الدُّنْیَا إِلا عَلَى ثَلاثٍ فَعَلْتُهُنَّ وَوَدِدْتُ أَنِّی تَرَکْتُهُنَّ … أَمَّا اللاتِی وَدِدْتُ أَنِّی تَرَکْتُهُنَّ، فَوَدِدْتُ أَنِّی لَمْ أَکُنْ کَشَفْتُ بَیْتَ فَاطِمَهَ عَنْ شَیْءٍ، وَإِنْ کَانُوا قَدْ أَغْلَقُوا عَلَى الْحَرْبِ …
من در زندگى خود بر چیزی تأسف نخورده‌ام؛ جز بر سه چیز که انجام داده‌ام که دوست داشتم انجام نداده بودم … یکی از آنها هجوم به خانه فاطمه زهرا بود. دوست داشتم حرمت خانه فاطمه را هتک نمى‌کردم؛ اگرچه آن را براى جنگ بسته بودند.
تاریخ الإسلام، ج ۳، ص ۱۱۸- أنساب الأشراف، ج ۳، ص ۴۰۶
ضیاءالدین مقدسی این خبر را معتبر دانسته (مقدسی، الأحادیث المختاره، ج۱، ص۹۰) و جلال‌الدین سیوطی از سعید بن منصور نقل کرده که این روایت از نظر اعتبار، به درجه «حسن» می‌رسد. (سیوطی، مسند فاطمه، ص ۳۴ و ۳۵)
❓سوال از برادران اهل سنت
آیا این مهاجمان به سبب محبت و دوستی نسبت به امیرمؤمنان (ع)، به خانه آن حضرت حمله کردند؟
آیا صحابه به دستور رسول خدا (ص) در غدیر خم، مبنی بر دوست داشتن امیر مؤمنان (ع) عمل کردند؟