امامت عهد الهی است
خداوند متعال می‌فرماید: وَإِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَمِنْ ذُرِّیتِی قالَ لا ینالُ عَهْدِی الظّالِمِینَ و به یاد آر هنگامی که خداوند ابراهیم را به اموری چند امتحان کرد و او همه را به جای آورد
خداوند به او گفت: من تو را به پیشوایی برگزیدم. ابراهیم عرض کرد: این پیشوایی را به فرزندان من نیز عطا خواهی کرد؟
فرمود: عهد من هرگز به ستمکاران نخواهد رسید.
جعل امامت به امر خداوند
از آیات قرآن استفاده می‌شود که امامت به امر خداست و آن را برای هر کس که قابل بداند قرار می‌دهد و این به جهت
عظمت مقام و منزلت امامت است. در آیه فوق خداوند می‌فرماید: إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً من تو را به پیشوایی خلق برگزیدم و بدین ترتیب جعل را به خود نسبت می‌دهد.
قرآن از زبان حضرت موسی علیه السلام نقل کرده که فرمود: { رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی * وَیسِّرْ لِی أَمْرِی * وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی * یفْقَهُوا قَوْلِی *وَاجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ أَهْلِی * هارُونَ أَخِی
موسی عرض کرد: پروردگارا! پس شرح صدرم عطا فرما و کار مرا آسان گردان و عقده زبانم را بگشا تا مردم سخنم را فهم کنند. و از اهلبیت من یکی را وزیر و معاون من فرما، برادرم هارون را…و نیز خداوند می‌فرماید: { وَجَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا
آنان را به جهت آن که صبر پیشه کردند پیشوای مردم قرار دادیم تا خلق را به امر ما هدایت کنند
از مجموعه این آیات و آیات دیگر استفاده می‌شود که برای امامت، معنای خاصی -غیر از آنچه اهل سنّت می گویند- وجود دارد.
اطاعت مطلق برای امام به جهت ولایت کلیه الهی
خداوند می فرماید: {یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ ..ای اهل ایمان! از خدا و رسول و صاحبان امر از میان خود اطاعت کنید.
فخر رازی در ذیل آیه فوق می گوید:صاحبان امر غیر از معصومین کسانی دیگر نمی توانند باشند؛ زیرا امر به اطاعت مطلق از غیر معصوم محال است.
امامت، روح تمام دستورات اسلام
خداوند متعال می فرماید: {یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ
ای پیامبر! آنچه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و ادای وظیفه نکرده ای و خداوند تو را از آزار مردم نگه خواهد داشت.
به اتفاق علمای شیعه و طبق نظر جماعت کثیری از دانشمندان اهل تسنن، این آیه در روز غدیر، در شأن امیرالمؤمنین علی بن
ابی طالب علیه السلام نازل شد و رسول خداصلی الله علیه وآله بعد از نزول آیه، ولایت امیرالمؤمنین را به مردم ابلاغ نمود. از
عبارت ، وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ ، استفاده می شود که قرآن معنای خاصی از امامت را در نظر دارد، و این معنا غیر از آن
است که اهل سنّت به آن معتقدند. شیعه قائل است که امامت از اصول دین و روح تمام دستورات شریعت است. این چه
معنایی برای امامت است و این امامت چیست که اگر پیامبرصلی الله علیه وآله آن را برای مردم ابلاغ نکند گویا هیچ کاری
راانجام نداده است؟ آیا غیر از ابلاغ ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام است؟