نماز تراویح
از جمله بدعتهای عمر بن خطاب که حتی خود او نیز به این ابداعش اعتراف کرده است بدعت به جماعت خواندن نماز تراویح می باشد.
در هیچیک از کتب اهل تسنن روایتی صریح مبنی بر تراویح خواندن نبی اکرم صلی الله علیه و آله وجود ندارد و این امر را بسیاری از علمای اهل تسنن فهمیده و برخی از آنان نیز بدان اعتراف کرده اند .
یکی از همین علمایی که تصریح بر سنت نبودن تراویح کرده اند جلال الدین سیوطی متوفی سنه ۹۱۱ هجری می باشد . وی رساله ای دارد به نام : المصابیح فی صلاه التراویح.
سیوطی در ابتدای این رساله چنین میگوید :
الحمد لله و کفی وسلام على عباده الذین اصطفى ، اما بعد فقد سُئلتُ مرّات : هل صلّى النبیّ صلى الله علیه [ وآله ] وسلم التراویح ؟ وهی العشرون رکعه المعهوده الآن .
وأنا أُجیب ب : لا ، ولا یُقنع منّی بذلک ، فأردت تحریر القول فیها : فاقول الذی وردت به الأحادیث الصحیحه والحسان والضعیفه : الأمر بقیام رمضان والترغیب فیه من غیر تخصیص بعدد ، ولم یثبت أنه صلّى عشرین رکعه ، وإنّما صلّى لیالی صلاهً ، ولم یذکر عددها ، ثم تأخّر فی اللیله الرابعه خشیه أن تفرض علیهم فیعجزوا عنها . و قد تمسک بعض من اثبت بذلک بحدیث ورد فیه ، لا یصلح الاحتجاج به و انا اورده و ابین ضعفه و وهاءه ثم ابین ما ثبت بخلافه. (۱)
حمد و سپاس خداوند و سلام بر بندگان انتخاب شده اش و اما بعد : بارها از من سوال شده که آیا نبی اکرم صلی الله علیه و آله تراویح خوانده است ؟ و این نماز همان ۲۰ رکعتی معهود کنونی است .
و من (سیوطی ) پاسخ میدهم : خیر ! و در اینمورد نیز روایتی مرا قانع نکرده و لذا خواستم در مورد آن تحریر کنم: آنچه از روایات صحیح و حسن و ضعیف آمده ، امر به قیام نماز در ماه رمضان و ترغیب به آن بدون مخصوص گرداندن به عددی خاص است و هرگز از جانب پیامبر ثابت نشده که ایشان ۲۰ رکعت نماز خوانده باشند و (بلکه) ایشان فقط در شبها (ی ماه رمضان) نماز میخواندند بدون بیان شدن تعداد رکعات آن و این امر را تا شب چهارم تاخیر انداختند از خشیت اینکه مبادا این نماز بر مردم بعنوان فرض قرار گیرد و آنها از انجام آن عاجز باشند . برخی به این حدیث بعنوان دلیل اثبات تراویح تمسک میجویند در حالی که این روایت صلاحیت احتجاج (برای این امر ) را نداشته و من آن را آورده و ضعف آن را بیان داشته و خلافش را ثابت کرده ام.
سوال از برادران اهل سنت:
جناب عمر بن خطاب خود به بدعت بودن نماز تراویح اقرار داشته اند. بسیاری از علمای شما نیز بر بدعت بودن این نماز اعتراف کرده اند که ما در بالا به یک نمونه از آنها اشاره کردیم. با وجود چنین مدارک روشنی، چگونه هنوز برخی از اهل سنت نماز تراویح اقامه می کنند و البته آن هم به جماعت!؟
پذیرای پاسخهای شما هستیم.
پی نوشتها:
(۱) المصابیح فی صلاه التراویح ، ص ۱۴ – ۱۵