برادران اهل سنت می گویند:
امکان ندارد صحابه پیامبر(ص) بعد از وفات ایشان راهش را ادامه ندهند، اما می بینیم این صحابه حتی در زمان حیات پیامبر (ص) هم ایشان را رها می کردند و حتی وسط نماز ایشان را برای لهو و لعب ترک می کردند، حالا چطور از این افراد می شود انتظار داشت راه پیامبر (ص) را ادامه بدهند و بعد از وفات پیامبر (ص) تابع فرمان ایشان باشند؟!
دلایل مستند:
1- سوره جمعه، آیه ۱۱
وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَهً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَیْهَا وَتَرَکُوکَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَهِ وَاللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ
هنگامی که تجارت یا سرگرمی و لهوی را ببینند پراکنده میشوند و به سوی آن میروند، و تو را ایستاده به حال خود رها میکنند، بگو آنچه نزد خدا است بهتر از لهو و تجارت است و خداوند بهترین روزی دهندگان است.
۲- صحیح بخاری ج۳ ص۵۶
حَدَّثَنِی مُحَمَّدٌ، قَالَ: حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ فُضَیْلٍ، عَنْ حُصَیْنٍ، عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِی الجَعْدِ، عَنْ جَابِرٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: «أَقْبَلَتْ عِیرٌ وَنَحْنُ نُصَلِّی مَعَ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ الجُمُعَهَ، فَانْفَضَّ النَّاسُ إِلَّا اثْنَیْ عَشَرَ رَجُلًا»، فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآیَهُ: {وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَهً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَیْهَا، وَتَرَکُوکَ قَائِمًا} [الجمعه: ۱۱]
زمانی که در حال نماز بودیم قافله تجاری از شام رسید پس تمام جمعیت نماز را رها کردند و به سوی کاروان رفتند به جز ۱۲ نفر و این آیه نازل شد: هنگامی که آنها تجارت یا سرگرمی و لهوی را ببینند پراکنده می شوند و به سوی آن می روند و تو را ایستاده به حال خود رها می کنند.