شیخ صدوق در روایتی از احمد بن ابراهیم آورده است که: وی پس از شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام) نزد حکیمه خاتون -عمه حضرت عسکری (علیه السلام)- رفت و از اعتقاد او درباره امام بعدی پرسید.
حکیمه خاتون در پاسخ فرمودند که:
به حجت بن الحسن (عجّل اللّه تعالی فرجه) اقتدا می‌کنم. وی از محل و شخصیت امام زمان (علیه السلام) پرسید.
حکیمه خاتون در پاسخ فرمودند: از دیدگان پنهان است.
پرسیدم: پس شیعه به چه کسی پناه ببرد؟
حکیمه خاتون پاسخ دادند: به جدّه ایشان، مادر امام حسن عسکری (علیه السلام).
پرسیدم: امام در این که به زن وصیت کرده و امور را به دست یک زن سپرده به چه کسی اقتدا کرده است؟
گفتند: ایشان به حسین بن علی (علیهما السلام) اقتدا کرده است که در ظاهر به خواهرش زینب (علیها السلام) وصیت کرد. در نتیجه هرچه که به واسطه ایشان از علوم زین‌العابدین (علیه السلام) آشکار می‌گشت، به خاطر مخفی نگه داشتن امر امامت امام سجاد (علیه السلام) و حفظ جان ایشان در شرایط ناامنی و اختناق، به حضرت زینب (سلام الله علیها) نسبت داده می‌شد.
بعد گفت: شما که اهل اخبار و روایات هستید. آیا برای شما روایت نشده است که میراث نهمین امام از اولاد حسین (علیه السلام) در حالی که خودش زنده است تقسیم می‌شود؟!
الغیبه شیخ طوسی ترجمه عزیزی جلد اول، صفحه ۴۱۲