هروله به چه معناست؟
جناب خلیل بن احمد فراهیدی در کتاب العین در مورد هروله مینویسد:
الهروله بین المشی والعدو (۱)
هروله(حرکتی) بین راه رفتن و دویدن است
وقتی خداوند هروله می کند:
در اصح کتب اهل سنت علی الخصوص در صحیح بخاری و صحیح مسلم و دیگر کتب مهم و دارای اعتبار اهل سنت، آمده است که خداوند تبارک تعالی هروله کنان به سوی بنده اش می آید:
حدثنی محمد بن عبد الرَّحِیمِ حدثنا أبو زَیْدٍ سَعِیدُ بن الرَّبِیعِ الْهَرَوِیُّ حدثنا شُعْبَهُ عن قَتَادَهَ عن أَنَسٍ رضی الله عنه عن النبی صلی الله علیه و سلم یَرْوِیهِ عن رَبِّهِ قال إذا تَقَرَّبَ الْعَبْدُ إلی شِبْرًا تَقَرَّبْتُ إلیه ذِرَاعًا وإذا تَقَرَّبَ إلی ذِرَاعًا تَقَرَّبْتُ منه بَاعًا وإذا أَتَانِی یمشی أَتَیْتُهُ هَرْوَلَهً (۲)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از خداوند نقل کرده اند که: هنگامی که بنده ای به اندازه ی یک وجب به خدا نزدیک شود، خداوند به اندازه یک ذراع (فاصله میان آرنج دست یک انسان تا نوک انگشت وسطی) به او نزدیک می شود و اگر انسان یک ذراع به خدا نزدیک شود، خداوند اندازه یک باع به او نزدیک می شود (باع از کتف تا نوک انگشت انسان است) و اگر او به نزد من آید، من هروله کنان به سوی او می روم.
همچنین در پاورقی سنن ابی داود در مورد تعریف هروله آمده است:
نهرول هروله وهو السیر السریع ما دون الرکض. (۳)
هروله عبارت است از حرکت سریع به طوری که به حد دویدن نرسد.
فتوای هیئت اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء در مورد هروله خداوند تبارک و تعالی :
توجه فرمائید:
فتوی رقم (۶۹۳۲):
س: هل لله صفه الهروله ؟ (۴)
سوال: آیا صفت هروله (کردن) برای خداست؟
جواب: آری صفت هروله همان طوری که در حدیث قدسی آمده، شایسته خداوند تبارک و تعالی می باشد: اگر بنده ای یک وجب به من نزدیک شود، من یک ذراع به او نزدیک می شوم و اگر یک ذراع نزدیک شود، یک باع به او نزدیک می شود و اگر به سوی من آید، من هروله کنان به سوی او می روم. این حدیث را مسلم و بخاری روایت کرده اند.
حال از عزیزان اهل سنت و وهابی خواستاریم تا به سوالات ما پاسخ دهند:
۱- حال که به تواتر اثبات کردیم خداوند نسبت به بنده اش هروله میکند آیا این مطلب جسمیت برای خدا نیست؟
۲- آیا واقعا خداوند پا دارد و میتواند به راحتی به سمت بنده اش بیاید؟
رویت خداوند تبارک و تعالی در قرآن نفی شده است :
لَمَّا جَاء مُوسَى لِمِیقَاتِنَا وَکَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِی أَنظُرْ إِلَیْکَ قَالَ لَن تَرَانِی (۵)
و چون موسى به میعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت عرض کرد پروردگارا خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم فرمود هرگز مرا نخواهى دید
۳- حال با وجود این آیه و مطالب علمای شما این تناقض نیست؟
۴- براستی توحید اهل سنت این است؟
پی نوشتها:
(۱) کتاب العین ۸ مجلدات ، ج ۴ ص ۴۳ ، اسم المؤلف: الخلیل بن أحمد الفراهیدی الوفاه: ۱۷۵هـ ، دار النشر : دار ومکتبه الهلال ، تحقیق : د مهدی المخزومی / د إبراهیم السامرائی
(۲) صحیح بخاری صفحه ۱۸۶۳، صحیح مسلم جلد ۴ صفحه ۲۰۶۷، سنن ابن ماجه جلد ۲ صفحه ۱۲۵۵، المستدرک علی الصحیحن جلد ۴ صفحه ۲۷۵، کنزالعمال جلد ۱ صفحه ۸۲
(۳) سنن ابی داود جلد ۲ صفحه ۷۵
(۴) فتاوی هیئت اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء ، جلد ۳ صفحه ۱۹۶ سوال شماره ۶۹۳۲
(۵) سوره مبارکه اعراف آیه ۱۴۳
منبع: سایت حق ۱۱۰