این که سر امام حسین علیه السلام بر سر نیزه قرآن خوانده است ، از ضروریات تاریخ است که فریقین آنرا نقل کرده‌اند. در این کوتاه، به دو روایت از منابع شیعه بسنده کرده و در مطالب آتی روایاتی را از کتب اهل سنت نقل خواهیم کرد:
عن زید بن أرقم أنه قال : مر به علی وهو على رمح وأنا فی غرفه ، فلما حاذانی سمعته یقرأ : أم حسبت أن أصحاب الکهف والرقیم کانوا من آیاتنا عجبا (۱) فقف – والله – شعری ونادیت : رأسک والله – یا ابن رسول الله – أعجب وأعجب (۲)
وقتی صبحگاهان سر مبارک امام(ع) را به دستور عبید الله بن زیاد در کوچه ها و قبیله های کوفه چرخاندند، زید بن ارقم می گوید: در آن موقع من در حجره ای بودم و سر امام (ع) را بر نیزه ای گذاشته بودند. هنگامی که به روبروی من رسید، شنیدم که می خواند: آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟!
زید بن ارقم می گوید: به خدا سوگند که که مو بر تنم راست شد و فریاد زدم: به خدا سوگند، سر تو ای فرزند رسول خدا، عجیبتر و شگفت آورتر است.
و نیز مرحوم محمد بن سلیمان الکوفی می‌نویسد :
[ حدثنا ] أبو أحمد قال : سمعت محمد بن مهدی یحدث عن عبد الله بن داهر الرازی عن أبیه عن الأعمش : عن المنهال بن عمرو قال : رأیت رأس الحسین بن علی على الرمح وهو یتلو هذه الآیه : أم حسبت أن أصحاب الکهف والرقیم کانوا من آیاتنا عجبا فقال رجل من عرض الناس : رأسک یا ابن رسول الله أعجب (۳)
ابومحمد با اسنادش روایت می کند که: سر حسین بن علی (ع) را بر روی نیزه دیدم در حالیکه این آیه را تلاوت می فرمود: آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟! در این هنگام شخصی از میان مردم گفت: ای پسر رسول خدا سر تو عجیبتر و شگفت آورتر است.
پی نوشتها:
(۱) سوره کهف آیه ۹
(۲) الإرشاد – الشیخ المفید – ج ۲ – ص ۱۱۷ – ۱۱۸
(۳) مناقب الإمام أمیر المؤمنین (ع) – محمد بن سلیمان الکوفی – ج ۲ – ص ۲۶۷