خداوند متعال در آیه ۲۰ سوره لقمان نعمت های خویش را معرفی میکند و آنهارا در جهت منافع بشری افزون و گسترده بیان می سازد و در پایان به کسانی اشاره می فرماید که کفران نعمت نموده و به جدال و ستیز در برابر حق برخاسته اند.
«أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَهً وَبَاطِنَهً وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا کِتَابٍ مُنِیرٍ» (قرآن کریم، سوره لقمان، آیه ۲۰)
آیا ندیدی خداوند آنچه را در آسمانها و زمین است مُسخر شما کرده و نعمتهای خود را – چه نعمتهای ظاهر و چه نعمتهای باطن – بر شما گسترده و افزون ساخته است؟ ولی بعضی از مردم بدون هیچ دانش و هدایت و کتاب روشنی درباره خدا مجادله می کنند. (ترجمه آیت الله مکارم شیرازی)
به راستی مصداق اتمّ نعمت ظاهر و باطن جز پیامبر اکرم -صلّی الله علیه و آله- و اهل بیت علیه السلام (که آخرینشان مهدی موعود علیه السلام است) چه کسانی می توانند باشد؟
امام باقر در تفسیر این آیه می فرمایند:
«اما النعمه الظاهر فالنبی (صلی الله علیه و آله ) و ما جا به من معرفه الله عزوجل و توحیده و اما النعمه الباطنه فولایتنا اهل البیت و عقد مودتنا فاعتقدوا الله قوم هده النعمته الظاهره و الباطنه» (تفسیر البرهان ج ۳ ص ۲۷۶)
نعمت های ظاهری وجود مقدس پیامبر (ص) و هر آنچه که در جهت شناخت و معرفت پروردگار است مانند توحید و یگانگی خدا می باشد، اما نعمت باطنی ولایت ما اهل بیت است و پیمانِ دوستی است که خداوند به همراه ولایت ما از تمام قوم ها گرفته است.
و امام کاظم در تفسیر این آیه می فرمایند:
«النِّعْمَهُ الظَّاهِرَهُ الْإِمَامُ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنَهُ الْإِمَامُ الْغَائِبُ فَقُلْتُ لَهُ وَ یَکُونُ فِی الْأَئِمَّهِ مَنْ یَغِیبُ قَالَ نَعَمْ یَغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَ لَا یَغِیبُ عَنْ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ وَ هُوَ الثَّانِی عَشَرَ مِنَّا.» (ابن بابویه: ۱۳۹۵، ۲: ۳۶۸، حدیث ۶)
نعمت ظاهره امام ظاهر است و نعمت باطنه امام غائب است. به ایشان گفتم: آیا در میان امامان کسى خواهد بود که غائب میشود؟ فرمود: آرى شخص او از دیدگان مردم غایب می شود امّا یاد او از قلوب مؤمنین غایب نمی شود و او دوازدهمینِ ما امامان است.
آری وجود مقدس امام عصر (عجّل الله فرجه) هم نعمت ظاهری است و هم نعمت باطنی
به راستی ما چقدر از این گنجینه نور الهی استفاده کرده و از مخزن بیکران نعمت هایش بهره برده ایم؟